Ο άνδρας που θα παντρευτώ

Ο άνδρας που θα παντρευτώ
θα είναι από σόι
σκληρό κολάρο θα φορεί
μ’ ολόχρυσο ρολόι

Θα είναι όμορφος πολύ
θα βάζει και κολώνια
και θα μ’ αφήνει να γυρνώ
κι εγώ με παντελόνια

Μια παντελωνού περνάει
το νησί δε συχωρνάει
τα κακά της χάλια τήρα
Ε ρε, να `χα μια ζωστήρα

Ο άνδρας που θα παντρευτώ
θα έχει φίνους τρόπους
θα κάνει πάντα συντροφιά
με πλούσιους ανθρώπους

Θα έχει αυτοκίνητο
και δε θα μου θυμώνει
όταν του λέω «δώσε μου
λιγάκι το τιμόνι»

Αυτοκίνητο περνάει
το νησί δε συχωρνάει
στο τιμόνι μια κοπέλα
στα βουνά δεν πάει η τρέλα

Ο άνδρας που θα παντρευτώ
θα με κοιτάει στα μάτια
για κάθε τι που θα ζητώ
θα γίνεται κομμάτια

Ευρώπες και Αμερικές
μαζί του θα γυρίζω
θα ντύνομαι σαν μανεκέν
θα πίνω, θα καπνίζω

Για κοιτάτε ποια περνάει
το νησί δε συχωρνάει
τώρα αναβει και τσιγάρο
Παναγιά μου θα κρεπάρω