Ο «Τόλης» – πορτραίτο ενός συνηθισμένου Έλληνα

Το παρακάτω άρθρο έχει γραφτεί από τον συντάκτη με το ψευδώνυμο tolis ο οποίος είναι και ο πρώτος ο οποίος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ιστότοπου για σύνταξη κειμένων που είναι συναφή με τη θεματολογία του βιβλίου «Αιδοίον το δηκτικόν». Οφείλω να ομολογήσω ότι η ανάλυσή του είναι εξαντλητική και να τον ευχαριστήσω για το εξαιρετικό κείμενο που είχε την καλοσύνη να μοιραστεί μαζί μας.

Ο «Τόλης» – πορτραίτο ενός συνηθισμένου Έλληνα

Θα ήθελα να αναφερθώ σε έναν τύπο ανδρός που ευδοκιμεί ιδιαιτέρως στην χώρα μας και έχει ήδη, όπως δηλώνουν οι ειδικοί, καταντήσει επιδημία ανίατη με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον του λαού. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής, εκτός από τις κατσαρίδες θα επιζήσει και αυτός.

Σας παρουσιάζω τον περίφημο «Τόλη»!

Το εν λόγω όνομα-σύμβολο προέκυψε τυχαία και δεν έχουμε καμία προκατάληψη για το συγκεκριμένο όνομα. Όσοι έχουν βαπτισθεί έτσι ταλαιπωρούνται από γυναίκες και ταλαιπωρούν γυναίκες εξίσου όπως πολλοί άλλοι που φέρουν διαφορετικό όνομα. Γι’ αυτό παρακαλώ να μην θιγούν οι τοιουτοτρόπως βαπτισθέντες. Απλώς ο πρώτος διδάξας –το prototype της κατηγορίας– έτυχε να φέρει το κατά τα άλλα συμπαθέστατο όνομα.

Ο Τόλης λοιπόν είναι ο δημοφιλέστερος τύπος ανδρός της χώρας με τις διάφορες παραλλαγές του. Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και βρίσκει εύκολα γυναίκα (συχνά έχει περισσότερες από μία) γιατί οι περισσότερες Ελληνίδες κατά βάθος –όσο και εάν διατείνονται περί του αντιθέτου– έναν Τόλη ψάχνουν. Ταλαιπωρεί και ταλαιπωρείται άνετα. Είναι ο συνηθισμένος, χαρακτηριστικός Έλληνας. Τον «αγαπάει» υπερβολικά η μαμά του, της φέρεται άσχημα αλλά στο τέλος την ακούει και κάνει ό,τι θέλει αυτή. Συνήθως δεν ξέρει πού είναι τα πιρούνια στο σπίτι, δεν ξέρει να μαγειρεύει, θεωρεί ότι αυτά είναι γυναικείες δουλειές, σε αυτόν εξάλλου αναλογεί η αθλητική εφημερίδα και η υψηλού επιπέδου συζήτηση για το ποδόσφαιρο, τα αυτοκίνητα και τις γκόμενες (εσχάτως και για το Play Station, όπως λέει και το άσμα «Πίνω μπάφους και παίζω Pro»).

Μπορεί να είναι από απόφοιτος δημοτικού έως κάτοχος διδακτορικού   –όμως έχει σίγουρα «Postdoc στην ζωή!»– φτωχός ή πλούσιος, όμορφος ή άσχημος, νεαρός ή μεσήλικας. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε ο οποίος έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και ελάχιστη αξιοπρέπεια. Όπως θα δείτε παρακάτω, οι εκδοχές και οι παραλλαγές του Τόλη είναι ουκ ολίγες. Γνωρίζει ότι η εμφάνιση και οι γνώσεις του δεν αρκούν αλλά ότι χρειάζεται τρόπος.

Είναι συχνά part-time (μερικής απασχόλησης) και δεν ικανοποιεί ποτέ όλες τις πτυχές αναγκών της κοπέλας του (προσφέρει όσα αντιστοιχούν στην ειδικότητά του). Δέχεται τον ρόλο αυτό με πλήρη επίγνωση, αλλά ενίοτε προσποιούμενος ότι δεν το αντιλαμβάνεται. Στην ουσία γνωρίζει ότι δεν αξίζει πλήρους αφοσίωσης από την πλευρά της γυναίκας αλλά έχει συμβιβαστεί με αυτό γιατί και αυτός δεν της αφοσιώνεται πλήρως.

Η κοπέλα του πολλά Σαββατόβραδα βγαίνει με τις φίλες της δήθεν διότι της έχουν λείψει και πρέπει να πουν τα νέα τους. Αυτή βέβαια βγαίνει με την ελπίδα να γνωρίσει «τον έναν και μοναδικό» (τον ιππότη πάνω στο άσπρο άλογο) για να απαλλαγεί από τον υφιστάμενο Τόλη, τον οποίον βαριέται. Όμως ακόμη και εάν γνωρίσει άλλον, και αυτός –μοιραία– Τόλης θα είναι. Μήπως διεύρυνε ποτέ τον κύκλο της με άλλου τύπου μη συμβατικούς άνδρες; Και εάν έτυχε να βρει ποτέ στον δρόμο της έναν τέτοιο, ακόμη και εάν στην αρχή της φάνηκε «ενδιαφέρων» (μάλλον αξιοπερίεργος), καταλήγει να τον προσδιορίζει με τις κοσμητικές φράσεις «ξενέρωτος», «μη ερωτεύσιμος», «καλό παιδί αλλά δεν μου έκανε κλικ», «δεν είχαμε καλή χημεία» [για την φυσική δεν μας λέει κουβέντα!], και άλλα πολλά αστεία για γέλια και για κλάματα. Είναι ωραία η Ελλάδα!

Ο Τόλης λέει ή κάνει πάντα αυτά που θέλουν να ακούσουν ή να δουν οι γυναίκες (ιδίως όταν τις πολιορκεί). Έχει μεγάλο ταλέντο στην ανεύρεση του κατάλληλου θέματος ή της κατάλληλης ευκαιρίας (ακόμη κι όταν νιώθει γελοίος για αυτό), ώστε να πείσει με την κουβέντα ή με τις πράξεις του ότι είναι ένας γνήσιος Τόλης που δύναται να προσφέρει όλα τα σχετικά κομφόρ. Δεν λέει την αλήθεια, αλλά γι’ αυτό δεν αισθάνεται άσχημα. Έτσι κι αλλιώς η ειλικρίνεια δεν είναι της μόδας.

Κάνει συγκεκριμένα χατίρια κατ’ εντολή της κοπέλας –ή πριν προλάβει καν αυτή να δώσει την σχετική εντολή– για να μπορεί να την διατηρεί. Κατά βάθος (αλλά μιλάμε για μεγάλο βάθος) δεν του αρέσει αυτό γιατί αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για έμμεσο ή άμεσο εκβιασμό, όμως για να μην στεναχωριέται, έχει πείσει εν μέρει τον εαυτό του πως είναι επιλογή του η εξυπηρέτηση της γυναικός με αυτόν τον τρόπο. Για εκδίκηση έχει επιβάλει άλλα τόσα στην κοπέλα του με εξίσου εκβιαστικό τρόπο. Αυτό βέβαια όσο του το επιτρέπει η κατάσταση, γιατί γενικώς δεν τον παίρνει να κάνει πολλές μαγκιές. Γνωρίζει ότι καραδοκούν πολλοί υποψήφιοι, πανέτοιμοι να πουν ή να κάνουν πολλά και διάφορα, να κολακέψουν ή και να προσφέρουν περισσότερα.

Μεταξύ του Τόλη και της γυναίκας συνάπτεται σαφής εμπορική σύμβαση αγοραπωλησίας και χρήσης, όπου ο ένας συμβαλλόμενος προσφέρει τον εαυτό του-αντικείμενο (ναι το υποκείμενο γίνεται αυτοβούλως αντικείμενο!) και ο αντισυμβαλλόμενος καταβάλλει το τίμημα σε χρήμα, πράξεις, ψυχική φθορά, ταπείνωση και πολλά άλλα. Και μην βιαστεί να πει κανείς ότι πρόκειται για κανονική σχέση ανθρώπινη, όπου καθένας οφείλει να κάνει υποχωρήσεις, γιατί στην περίπτωσή μας όλα είναι συμβατικώς επιβεβλημένα εκ των προτέρων σύμφωνα με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη και έχουν προβλεφθεί εξωγενώς (από την κοινωνία), άρα δεν αποφασίζονται από το δίπολο του ζευγαριού. Ο συγκεκριμένος ανήρ, όταν δεν έχει γυναίκα είναι διατεθειμένος να καταβάλει το τίμημα για να την αποκτήσει έστω και για λίγες ώρες, απολαμβάνοντας έτσι την ψευδαίσθηση ότι κι αυτός αξίζει να έχει κάποια δίπλα του. Μην νομίζετε ότι είναι τόσο στυγνός έμπορος! Όχι, απλώς είναι γενικά κουτοπόνηρος και ανασφαλής και έχει εθιστεί στην υποκρισία.

Ο Τόλης δηλώνει Ελληνορθόδοξος αλλά εάν τον ρωτήσεις τι πιστεύει και γιατί το πιστεύει, δεν δύναται να το εξηγήσει στο ελάχιστο. Είναι «σχετικός» (αλλά κατά βάση άσχετος) με τα πάντα, ευπροσάρμοστος στην συζήτηση (αλλά με περιορισμένη θεματολογία και χρησιμοποιεί διάσπαρτες απόψεις που έχει ακούσει από τρίτους), «διάφορος» στις απόψεις του και εν τέλει αδιάφορος. Συμφωνεί με όλους τους αντίστοιχους και τις γυναίκες δίχως να το πολυσκεφτεί. Δεν πιστεύει σε τίποτα με πάθος διότι αφενός δεν τον συμφέρει και αφετέρου είναι επίπονο, αφού προϋποθέτει υποδομή και συνεχή πνευματική και ψυχική προσπάθεια. Δεν έχει χρόνο για ανούσια πράγματα χωρίς κέρδος, δεν θέλει ρήξεις και εάν υπάρχει κίνδυνος να δυσαρεστήσει την γυναίκα δεν εκφράζει καμία άποψη. Βεβαίως, άνετα και χωρίς τύψεις διατυπώνει μεγαλοστόμως σκέψεις και απόψεις όπως «οι Άγγλοι είναι αδερφές», «η Ελλάδα είναι η ωραιότερη και καλύτερη χώρα του κόσμου και τι να μας πουν οι άλλες χώρες» (αν και το μακρινότερο ταξίδι του είναι μέχρι την Λάρισα, την Μύκονο ή το πολύ-πολύ έως την Πράγα για σαββατοκύριακο με οργανωμένο γκρουπ), «καταγόμαστε απ’ ευθείας από τους Αρχαίους Έλληνες» (όταν πίνει το φρεντοτσίνο του αραχτός στην καφετέρια συνήθως με την συνοδεία κομπολογιού ή απολαμβάνει τα τσιφτετέλια και τους καρσιλαμάδες στα μπουζούκια), «τι ξέρουν από διασκέδαση οι ξένοι;» (όταν στα ορθάδικα με ξένη μουσική δεν χορεύει μην τον πούνε «αδερφή» και το μόνο που κάνει είναι να κόβει κίνηση μ’ ένα ποτό στο χέρι) και άλλα τέτοια, για τα οποία ξέρει πως δεν υπάρχει κίνδυνος ρήξης ούτε αντίλογος. Έννοιες όπως «ανοχή στην διαφορετικότητα», «αναζήτηση» και «καινοτομία» αποτελούν ταμπού. Κατηγορεί τους άλλους ως «απόλυτους» (του έχουν πει ότι η λέξη αυτή σημαίνει κάτι πολύ κακό, αλλά μην νομίζετε ότι γνωρίζει την σημασία της), ωστόσο νιώθει μεγάλη υπερηφάνεια, όταν χαρακτηρίζει αρνητικώς συλλήβδην με μια φράση κοινωνικές τάξεις ή λαούς ολόκληρους, για τους οποίους συνήθως δεν γνωρίζει τίποτα ούτε έχει ζήσει ποτέ ουσιαστικά κοντά τους. Λέει γενικώς μεγάλα λόγια –και η κοπέλα του συνήθως καμαρώνει για την ευρυμάθειά του– αλλά στην πράξη αντιφάσκει. Γιατί με την ίδια άνεση που διατείνεται ότι ως «μη απόλυτος» δεν κρίνει τους άλλους για να μην κριθεί, καταργεί κι απαξιώνει πλήθη ανθρώπων λεκτικώς και πρακτικώς αδίστακτα.

Στους άλλους άντρες μιλάει απαξιωτικά για τις γυναίκες κι έτσι σκέφτεται εν γένει, εκτός ίσως εάν αναφέρεται στην κοπέλα του ή στην μητέρα του. Ενδεχομένως να φαίνεται οξύμωρο το γεγονός ότι φέρεται δουλικά στην γυναίκα που υποτάσσει, όμως εν τέλει είναι απλό: τις βλέπει σαν αντικείμενα και τις χρησιμοποιεί κατά το δοκούν, δεν τις εκτιμά ούτε τις σέβεται, αλλά για να μπορεί να τις έχει, χρησιμοποιεί την κατάλληλη τεχνική, το κατάλληλο παραμύθι.

Δεν είναι αυθόρμητος, διέπεται από σύνδρομα και νιώθει ανασφαλής. Ουσιαστικά, λειτουργεί βάσει προκαθορισμένων και δοκιμασμένων κανόνων και πρακτικών που αρμόζουν στον τρόπο δράσης του. Ο ίδιος Τόλης, εάν δεν έχει να κερδίσει τίποτα από μια γυναίκα, την βρίζει στον δρόμο γιατί πιστεύει ότι της ταιριάζει καλύτερα το ξεσκονόπανο και η κατσαρόλα (π.χ. από το τιμόνι), δεν την βοηθάει εάν αυτή χρειαστεί βοήθεια (π.χ. δεν της ανοίγει την πόρτα όταν εκείνη κρατάει τσάντες στα χέρια) και γενικώς της φέρεται σαν είδος 5^ης κατηγορίας, εκτός κι εάν είναι εμφανίσιμη. Γιατί μια όμορφη γυναίκα προηγείται έναντι όλων των άλλων ανθρώπινων όντων, ενώ μια άσχημη ή μια γυναίκα με περισσότερα κιλά αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση λόγω της εμφάνισής της και μόνο.

Ουσιαστικό

Ενικός αριθμός  Πληθυντικός αριθμός

ο Τόλης — οι Τόληδες
του Τόλη — των Τόληδων
τον Τόλη — τους Τόληδες
Ω Τόλη — Ω Τόληδες

Επίθετο

τολιακός, τολιακή, τολιακό (όποιος ή ό,τι φέρει τα χαρακτηριστικά του Τόλη)
Γλωσσικό παράδειγμα: «πρόκειται περί τολιακής καταστάσεως»

αντιτολιακός, αντιτολιακή, αντιτολιακό (ό,τι εναντιώνεται στον Τόλη ή δεν αρμόζει στην συμπεριφορά του Τόλη)

Γλωσσικό παράδειγμα: «η γκόμενα μ’ έφτυσε λόγω αντιτολιακής συμπεριφοράς»

Επίρρημα

τολιακώς (με τρόπο που αρμόζει σε έναν Τόλη)
Γλωσσικό παράδειγμα: «φέρσου τολιακώς, μπας και σταυρώσεις καμιά γυναίκα»

Χαρακτηριστικά Πρότυπα Τόλη

Καραφλοτόλης: Oι φαλακροί είναι συμπαθητικοί και εξάλλου όλοι μας κάποια στιγμή ίσως καταστούμε καράφλες λόγω φύσης ή επιλογής. Ο εν λόγω Τόλης, όμως, είναι φαλακρός συνήθως από νεαρή ηλικία (δεν είναι κατακριτέο αυτό βέβαια) και δεν επιλέγεται από την γυναίκα λόγω της ομορφιάς ή του πνεύματός του, αλλά διότι έχει οικονομική άνεση και πληρώνει τα δείπνα, τις μεταμεσονύκτιες ή μεσημεριανές εξόδους, τα ταξίδια στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό (συνήθως με γκρουπ άλλων Ελλήνων). Κατά βάση έχει ευυπόληπτη ή καλά αμειβόμενη δουλειά την οποίαν εγκρίνουν και οι μαμάδες – δικηγόρος, χρηματιστής, «επιχειρηματίας». Διαθέτει μεγάλη κοιλιά επειδή πάει ασορτί με την καράφλα κι ενδύεται ως επί το πλείστον με κοστούμι και γραβάτα. Απαντά συνήθως στο Κολωνάκι (Χάρητος, Μηλιώνη) ή στα ανάλογα περί του κέντρου στέκια (π.χ. πλησίον του γηπέδου του Παναθηναϊκού).

Δωροτόλης: O κατά συρροή, κατ’ επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση προσφέρων-δώρα Τόλης, άνευ των οποίων είναι αμφίβολο εάν θα είχε γυναίκα – καθένας με την τέχνη του. Δεν είναι απαραιτήτως φαλακρός όπως ο προηγούμενος, ούτε απαραιτήτως άσχημος, απλώς πιστεύει ότι όλα έχουν την τιμή τους, και πως η κοπέλα θα πρέπει να βομβαρδίζεται με εκπλήξεις (που χάνουν την έννοιά τους όταν γίνονται κατά συρροή) σαν να έχει διαρκώς γενέθλια. Αντίθετα προς τον Καραφλοτόλη, ο Δωροτόλης δεν έχει πάντα ευυπόληπτη ή καλά αμειβόμενη δουλειά κι από εκεί πηγάζει συνήθως η ανασφάλεια την οποία επιχειρεί να καλύψει με τα δώρα. Απαντά στα ψευτο-κυριλέ συνοικιακά μαγαζιά (συνήθως καφετέριες), από το Μπουρνάζι μέχρι το Κεφαλάρι ή την Πολιτεία (δεν τον βάζουν στα πιο μοδάτα).

Σωφεροτόλης: Τόλης με έφεση στα αυτοκίνητα και με παιδικό όνειρο να γίνει ραλίστας ή ταξιτζής ή οδηγός του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το όνειρο δυστυχώς δεν εκπληρώθηκε και πλέον εκτελεί δρομολόγια για την κοπέλα του: την παίρνει από το σπίτι όταν είναι να βγουν, την επιστρέφει στο σπίτι μετά την έξοδό τους, την παίρνει από το σπίτι για να την μεταφέρει στο φροντιστήριο, στην δουλειά, στα μαγαζιά, στην βόλτα με τις φίλες της και ασφαλώς την επιστρέφει κιόλας, όποτε αυτή τελειώσει ή απλώς αποφασίσει να μετακινηθεί από την μία περιοχή στην άλλη, ακόμα κι αν πρόκειται για απόσταση 200 μέτρων. Ο Σωφεροτόλης βρίσκεται δίπλα σου με ένα τηλεφώνημα (σαν τα ραδιοταξί) ανεξαρτήτως των υποχρεώσεών του εκείνη την στιγμή, ακόμα κι αν τον πετυχαίνεις στην άλλη άκρη της πόλης. Αγνοεί παντελώς τα μέσα μαζικής μεταφοράς, δεν έχει ιδέα πόσο κάνει το εισιτήριο στο λεωφορείο, χαίρεται που άκουσε στις ειδήσεις πως το μετρό έφτασε ως το Αιγάλεω ή ως το αεροδρόμιο, αλλά ανάθεμα αν ξέρει από πού ξεκινάει, πόσες γραμμές διαθέτει ή ποια είναι η συχνότητα των δρομολογίων. Διαθέτει συνήθως διθέσιο αυτοκίνητο –στην κυριλέ εκδοχή του κάμπριο και στην πιο μπας-κλας «πειραγμένο»– το οποίο καθαρίζει επιμελώς συχνότατα. [Μη επιβεβαιωμένες φήμες αναφέρουν ότι χρησιμοποιεί και μπατονέτες βουτηγμένες στο οινόπνευμα για τον εσωτερικό χώρο του οχήματος.] Στην κυριλέ εκδοχή, έχει την κουκούλα τού κάμπριο κατεβασμένη χειμώνα-καλοκαίρι, ακόμη και με 10^ο C, συννεφιά, βροχή ή ανεμοστρόβιλο, και το αριστερό χέρι ακουμπισμένο πάνω στο κατεβασμένο παράθυρο. Στην μπας-κλας εκδοχή του ξυπνάει την γειτονιά με την θορυβώδη εξάτμισή του, το μαρσάρισμα και την δυνατή μουσική-φασαρία που συνίσταται συνήθως σε σκυλάδικο 8^ης κατηγορίας με μπόλικο μπιτ. Αντίθετα προς τον Καραφλοτόλη και τον Δωροτόλη, η γοητεία του Σωφεροτόλη έγκειται στο ότι «δεν θέλει η γυναίκα να κουράζεται». Ασχέτως, βέβαια, αν μετά στο σπίτι απλώνει τις αρίδες του πάνω στον καναπέ και της φέρεται σαν να είναι οικιακή βοηθός. Απαντά παντού, σε κάθε δρόμο και στενό, αρέσκεται όμως στην σωφεροτόλικη διαδρομή του να περνά από πολυσύχναστα μέρη ή λεωφόρους για να επιδείξει τόσο το όχημα / πριβέ-ταξί, όσο και το «αίσθημα» στο διπλανό κάθισμα.

Τόλης ο Παρηγορητής: Ελεεινή περίπτωση Τόλη που δεν σέβεται το fair play, γνωστός και ως Τόλης ο Καραδοκών. Προτού καν η γυναίκα προλάβει να εκφράσει παράπονο για την συμπεριφορά του «καλού» της, αυτός είναι έτοιμος να την παρηγορήσει, να εκφράσει την συμπαράστασή του στον τίμιο αγώνα της κατά της άδικης συμπεριφοράς που υπέστη από άλλον Τόλη, και να δηλώσει έτοιμος να αναπληρώσει το κενό τού προσεχώς διαγραφησομένου Τόλη. Βρίσκεται σε παρατεταμένη χειμερία νάρκη (λανθάνουσα κατάσταση) και ξυπνάει πάντοτε την κατάλληλη στιγμή. Κάνει τον φίλο και τον θαυμαστή, αν και πιστεύει ότι δεν υπάρχει φιλία μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Ικανότατος Τόλης, ύπουλος, πιστός και εξυπηρετικός σαν κύων. Ονομάζεται επίσης και Κανιβαλοτόλης. Η γοητεία του έγκειται στην ικανότητα να καλύπτει το (πρόσκαιρο) συναισθηματικό κενό της γνωστής ή «φίλης» του με λόγια γλυκά και τρυφερά, αλλά όταν γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη, καταλήγει από θύτης, θύμα στα νύχια του επόμενου Παρηγορητή.

Μπραβοτόλης: Διαθέτει σωματική ρώμη (ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει) που τρομάζει τους άλλους και την κοπέλα του –της ρίχνει και καμία φάπα πού και πού– και διαθέτει ανάλογο ύφος και μυαλό. Δεν έχει (ακόμη) τα τυπικά προσόντα του κανονικού μπράβου, όμως προσπαθεί να τα αποκτήσει φιλότιμα και γι’ αυτό χτυπιέται αδιάκοπα στα γυμναστήρια και στις σχολές καράτε. Προς το παρόν εξασκείται προστατεύοντας την κοπέλα του από τα αδιάκριτα και θρασύτατα μάτια επίδοξων αντιπάλων εραστών. Αγριοκοιτάζει άλλους άνδρες αδιακρίτως, μερικές φορές, όταν ξεχνιέται, ακόμη και τον εαυτό του στον καθρέπτη. Είναι εκτός συρμού και θυμίζει ήρωα κακοφτιαγμένης βιντεοταινίας της δεκαετίας του ’80. Παραλλαγή αυτού ο Αγριοτόλης, ήτοι η πιο άγρια εκδοχή του Μπραβοτόλη, που βαράει κιόλας. Απαντά στα γυμναστήρια της γειτονιάς και είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους (Προσοχή: Δαγκώνει και κυκλοφορεί χωρίς φίμωτρο και πνίχτη!)

Μικροτόλης: Έφηβος που αγωνιά να γίνει ένας ενήλικος Τόλης. Μελετάει με ευλάβεια τους εμπειρότερους και ξεπατικώνει την συμπεριφορά τους κινούμενος στα μέρη όπου συχνάζει το είδος του Τόλη το οποίο θαυμάζει. Η σύνταξη και η γραμματική δεν είναι το φόρτε του και η θεματολογία του είναι συνήθως περιορισμένη (αυτοκίνητα, ποδόσφαιρο, celebrities, ζώδια), ενώ το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι αρκετά μικρό, κάτι που όμως εξηγείται και λόγω ηλικίας. Στην θεματολογία προσθέστε τον καθηγητή του σχολείου και θα καταλάβετε ότι ο εν λόγω Τόλης απαντά σε γυμνάσια-λύκεια. Συχνά βαριέται να περπατήσει 100 μέτρα αλλά μπορεί να σηκωθεί από τις 5 το πρωί για να φτιάξει επιμελώς το μαλλί του για το σχολείο. Από την όψη και την συμπεριφορά του μοιάζει να παίρνει 5 Lexotanil την ημέρα, αν και δεν λαμβάνει καμία φαρμακευτική αγωγή. Ονομάζεται και Πιπινοτόλης. Στοχεύει κυρίως σε συνομήλικες που όταν μεγαλώσουν θα ψάχνουν έναν πλήρη Τόλη, αλλά παραδόξως έχει πέραση και στις μεγαλύτερες πιπινόγατες που τον βλέπουν να εκκολάπτεται κι επιθυμούν τόσο να επιταχύνουν όσο και να διασφαλίσουν την εξέλιξη. Ο Μικροτόλης που έχει ως πρότυπο τον Καραφλοτόλη έχει φλώρικο ντύσιμο κι ευκατάστατους γονείς. O Μικροτόλης που έχει ως πρότυπο τον Δωροτόλη δεν έχει αριστοκρατικό υπόβαθρο, αλλά από το υστέρημά του κερνάει τυρόπιτες και Milko, και κάνει δώρο σταράκια, φουλάρια ή πιαστράκια από τα καταστήματα με γυναικεία αξεσουάρ. Ο Μικροτόλης που έχει ως πρότυπο τον Σωφεροτόλη διαθέτει παπάκι (στην μπας-κλας εκδοχή του) ή παίρνει κρυφά το αμάξι του μπαμπά (στην κυριλέ εκδοχή του) για τις προβλεπόμενες διαδρομές. Ο επίδοξος Παρηγορητής είναι έτοιμος να παρηγορήσει τη συμμαθήτρια / «φίλη» του γιατί ο υφιστάμενος Τόλης χόρεψε με άλλη στο πάρτι, ενώ ο επίδοξος Μπραβοτόλης –πρώτος στην γυμναστική και μέλος της σχολικής ομάδας μπάσκετ, ποδοσφαίρου, ζίου ζίτσου κλπ.– εγγυάται ότι καμία συμμορία δεν θα της κλέψει το χαρτζιλίκι ή το κινητό στο σχολείο ή στην διαδρομή ως το σπίτι, και πλακώνεται στην πενθήμερη με Τόληδες και μη, άλλων σχολείων, που τόλμησαν να την κοιτάξουν.

Συνδυασμός μερικών ή όλων των ως άνω προτύπων επιτρέπεται.

Σημείωση: Προτείνεται το λάμδα στην λέξη «Τόλης» να προφέρεται ουρανικοποιημένο όπως το προφέρουν στην Αχαΐα.