Όταν ο άνθρωπος αγγίζει το συνάνθρωπό του ψυχικά

Όταν ο άνθρωπος αγγίζει το συνάνθρωπό του ψυχικά, συναισθηματικά και πνευματικά είναι φυσικό να έχει την ανάγκη να τον αγγίξει σωματικά. Κάθε μορφή επικοινωνίας είναι κανονικά ψυχοσωματική και κάθε μορφή επικοινωνίας έχει μια σωματική διάσταση ανάλογη της ψυχικής και πνευματικής. Μόνο μια διεστραμμένη και βασικά δυϊστική αντίληψη για την ανθρώπινη φύση, ταυτίζει το σωματικό άγγιγμα με τη γενετήσια λειτουργία και το συνδέει με οργασμική δραστηριότητα.
Η γενετήσια λειτουργία και η οργασμική διάθεση έχουν την αντίστοιχη σωματική τους διάσταση, αλλά είναι αποτρόπαιο να ταυτίζεται το σωματικό άγγιγμα με τη γενετήσια λειτουργία. Η ταύτιση αυτή δεν υπάρχει στην ανθρώπινη φύση αλλά την επιβάλλει στον άνθρωπο η κυριαρχούσα διεστραμμένη σχετική αντίληψη, που συχνά ενώ φαίνεται να αποβλέπει στην παρεμπόδιση της ερωτικής ανηθικότητας ουσιαστικά είναι η βασικότερη αιτία της.

π. Φιλόθεος Φάρος, Έρωτος φύσις