Ανάθεμά το το μουνί
Ανάθεμά το το μουνί το ριζικό που έχει, να ‘ναι γλυκό, να ‘ναι βαθύ και να μην το κατέχει. Από την Καστελόριζα τηλεφωνώ στην Κούμη, την γλύκα που έχει το μουνί δεν έχει το λουκούμι. Το κεραμίδι στην σκεπή το …
Category: Ποιήματα
Αποδυτήρια (Νατάλια Φιγκερόα Γκαγιάρδο)
Της μαμάς δεν της άρεσε να μπαίνω στα αποδυτήρια του γυμναστηρίου
Το σώμα [2] (Ηλίας Πετρόπουλος)
Διά του μίσους δεν λησμονούν μιαν αγάπη. Το μίσος μοιραία έρχεται σαν επιβράβευση του έρωτος.
Το σώμα [5] (Ηλίας Πετρόπουλος)
Οι άνδρες, ενώπιον μιας γυμνής γυναίκας, είναι περισσότερο ντροπάλοί απ’ όσον υποθέτετε. Αγκαλιασέ με και πνίξε με, η αισχρότης το καύχημά μου.
Μόνο οι γυναίκες (Χρίστος Ρουμελιωτάκης)
Από του Βάρναλη τις μέρες ως τα μεσάνυχτα του Γκόρπα πολλά αλλάξανε·
Γυναίκα νέα (Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου)
Γυναίκα νέα μόνη, ανεξάρτητη ζητάει δεσμά
Τελευταίος άντρας
Ευνούχος κόρη σιμώνει ανώφελη που τη παρθενιά της, τρέχει μη χάσει δόντια βγάζοντας ανάμεσα στα αργασμένα της σκέλια Πηγή
Μια γυναίκα (Χάινριχ Χάινε, μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης)
Ήταν οι δυο τους τόσο ερωτευμένοι, έκλεβε αυτός κι αυτή τσίλιες φυλούσε, έστηνε κόλπα αυτός και ξαπλωμένη εμπρός στα πόδια του αυτή γελούσε, όλο γελούσε. Οι μέρες πέρναγαν με γλέντι και χαρά, στην αγκαλιά του κάθε νύχτα την κρατούσε. Όταν …
Μια γυναίκα (Χάινριχ Χάινε, μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης) Read more »
Αιδοίου αναίδεια (Ελένη Μερκενίδου)
Ολέθριο σχήμα ζοφερό προτάσσει στον αέρα να εκτοπιστούν οι άπιστοι. Διαθέτω σπάνια συλλογή όψεων και μετώπων συγκίνησης ορθόδοξης πυρριχίας, με τον παλμό του μέλλοντος.
Πρόχειρα καρφωμένο αιδοίο στο πέτο του σακακιού
Αχρείαστο Οι δρόμοι μάς βοηθάνε Να κλαίμε Και να παραμένουμε μόνοι Μέχρι να μας ξεκάνει ο ουρανός Με ένα αχρησιμοποίητο αιδοίο Καρφωμένο πρόχειρα Στο πέτο του σακακιού Να μας χαμογελάει Αχρείαστη συντροφιά Για καιρό ανάγκης Σταύρος Σταυρόπουλος, από τη συλλογή …